Խոնարհ եղի՛ր…, այո՛, բայց ինչպե՞ս:

Խոնարհության մասին խոսելիս, սովորաբար, մենք մտաբերում ենք այնպիսի մարդկանց, որոնք մեծ գործեր են գործել՝ լինելով մյուսների ուշադրության կենտրոնից դուրս: Կամ կարող ենք մտաբերել մի կնոջ, որը ժամեր շարունակ աշխատում է՝ կատարելով բարդ աշխատանք, սակայն առանց բողոքելու, հոգնածության նշաններ ցույց տալու կամ գովասանքի ակնկալիքի:

Սիրելի՛ բարեկամ, այսպիսով, երբ մտածում ենք խոնարհության մասին, հազվադեպ ենք երեխա պատկերացնում: Բայց Տեր Հիսուսը հենց երեխայի համեմատությամբ ներկայացրեց իրական խոնարհությունը․ «Արդ, ով իր անձը խոնարհեցնի, ինչպես այս երեխան է, նա՛ է ավելի մեծը երկնքի արքայության մեջ» (Մատթեոս 18․4)։ 

Զարմանահրաշ մի բան է զմայլվել նրանով, թե ինչպես է Աստծո իմաստությունը գերազանցում մեր սեփականին։ Մեր Հայրը սովորեցնում է, որ իրական խոնարհությունը միշտ չէ, որ դրսևորվում է արտաքինից: Բավականին հաճախ այն կարող է դրսևորվել երեխայի մեջ…

Մի իմաստուն մարդ ասել է հետևյալը․ «Խոնարհ լինել նշանակում է ընդունել, որ ցանկացած մեկը կարող է մեզ սովորեցնել այն, ինչը մենք չգիտենք»: Պատրա՞ստ ենք արդյոք թույլ տալու, որ երեխաները մեզ սովորեցնեն խոնարհ լինելու արվեստը։ Տեր Հիսուսը մեզ սովորեցնում է, որ եթե ուզում ենք մեծ լինել Աստծո Արքայության մեջ, ապա պետք է խոնարհվենք երեխաների նման:

Աստծու համար թանկ ու սիրելի՛ զավակ, ե՛կ թույլ տանք, որ Աստված փոխակերպի մեզ, որպեսզի նմանվենք այս փոքրիկ երեխաներին՝ լինենք պարզ, ուրախ, նրբազգաց և սրտով խոնարհ:

Առաջարկում եմ աղոթել ինձ հետ միասին այս աղոթքով․

«Հա՛յր, շնորհակալություն կյանքի պարգևի համար: Շնորհակալություն մեզ Քո զավակները դարձնելու համար: Խնդրում եմ՝ օգնիր ինձ ամեն օր խոնարհության մեջ աճելու հարցում: Ինձ հեզ և սրտով խոնարհ դարձրո՛ւ Տեր Հիսուսի պես: Օգնի՛ր ինձ գործել և խոսել այնպես, ինչպես Դու ես ակնկալում, որպեսզի իմ կյանքը փառք բերի Քո անվանը: Աղոթում եմ Տեր Հիսուսի անունով։ Ամեն»:

Երբե՛ք չմոռանաս, որ Աստծու Արքայության մեջ մեծ լինելը ենթադրում է փոքր երեխայի պես խոնարհ լինելու իրողություն այս կյանքում։ 

Հիշի՛ր, որ դու Աստծո հրաշքն ես, և Աստված սիրում է քեզ։

Շնորհակալ եմ, որ դու կա՛ս։