Ի՞նչ է արդարությունը

Այս ուղերձով մենք նոր շարք ենք սկսում, որը կրում է «Աստծու արդարությունը մեր ապահովությունն է» անվանումը։ Առաջիկա յոթ ուղերձները նվիրված են լինելու արդարության թեմային և, հատկապես, Աստծու արդարությանը։ 

Սիրելի՛ բարեկամ, մենք հաճախ ենք օգտագործում «արդար», «արդարություն», «անարդարություն», «արդարադատություն» և այլ նմանատիպ բառեր ու այնպիսի արտահայտություններ, ինչպիսիք են «Այդպես անարդար է․․․» կամ «Այս մարդը արդար մարդ էր․․․» ձևակերպումները։ Իսկ երբևէ մտածե՞լ ես, թե ինչ է արդարությունը։ Ի՞նչ է նշանակում լինել արդար։ Ովքե՞ր են արդարները և ովքեր են, որ անարդարություն են գործում։ Ինչպե՞ս ենք մենք տարանջատում մարդկանց ըստ արդարության կամ անարդար վարմունքի։ 

Երբ Եսայիա մարգարեն նկարագրում է Տեր Հիսուսի գահակալությունը երկրի վրա, մեր Տիրոջ արդարությունը կապում է ճշմարտության հետ։ Արդարությունն ու ճշմարտությունը միասին են։

«Արդարությունը Նրա մեջքի գոտին կլինի, և ճշմարտությունը՝ Նրա երանքի գոտին» (Եսայիա 11․5):

Արդարությունը բխում է ճշմարտությունից։ Լինել արդար՝ նշանակում է մտքով, խոսքով և գործերով լինել համահունչ այն ամենի հետ, ինչն ուղիղ է և ճշմարիտ։ Որպեսզի մենք հասկանանք արդարությունը, նախ պետք է հասկանանք, թե ինչ է ճշմարտությունը, քանի որ արդար կարող է լինել այն մարդը, որն ապրում է ըստ ճշմարտության։ 

Հե՛նց այստեղ է, որ մենք բախվում ենք տարբեր արդարությունների։ Մարդկանց որոշակի խմբի համար ինչ-որ բան արդար է, իսկ մեկ այլ խմբի համար այդ նույն երևույթը խիստ անարդար է և անընդունելի։ Պետությունը փորձում է օրենքներ սահմանելով արդարության համընդհանուր չափանիշներ սահմանել բոլոր մարդկանց համար, սակայն միշտ լինում են մարդիկ, որոնք համաձայն չեն պետության սահմանած արդարության չափանիշների հետ և գաղտնի կամ բացահայտ կերպով դեմ են արտահայտվում այն պնդումներին, որոնց վրա կառուցվում է արդարության գաղափարն ու արդարադատության համակարգը։ 

Տեր Հիսուսը խոսում էր մարդկանց փրկության մասին և ցույց տալիս մարդկային հիմք ունեցող տարբեր արդարությունների կործանարար հետևանքները․ «Ասում եմ ձեզ. եթե ձեր արդարությունը չլինի ավելին, քան դպիրներինն ու փարիսեցիներինը, Երկնքի Արքայություն չեք մտնի» (Մատթեոս 5․20):

Աստծու համար թանկ ու սիրելի՛ զավակ, դպիրներն ու փարիսեցիներն ինչո՞ւ չէին կարողանալու մտնել Երկնքի Արքայություն։ Մի պարզ պատճառով՝ նրանց արդարությունը հիմնված չէր այն ճշմարտության վրա, որը Տեր Հիսուսն էր սովորեցնում։ Նրանք ունեին իրենց ճշմարտությունը, որը համահունչ ու ներդաշնակ չէր Տեր Հիսուսի ուսուցանած ճշմարտությունների հետ։ 

«Թովմասը Նրան ասաց. «Տե՛ր, մենք չգիտենք, թե ո՛ւր ես գնում, արդ ճանապարհն ինչպե՞ս կարող ենք իմանալ»։ Հիսուսը նրան ասաց. «Ես եմ ճանապարհը, ճշմարտությունն ու կյանքը. ոչ ոք Հոր մոտ չի գա, եթե ոչ Իմ միջոցով։ Եթե Ինձ ճանաչեիք, Իմ Հորն էլ ճանաչած կլինեիք։ Բայց այսուհետև ճանաչեցիք Նրան և տեսաք»։ Փիլիպպոսը Նրան ասաց. «Տե՛ր, ցո՛ւյց տուր մեզ Հորը, և դա մեզ բավական է»։ Հիսուսը նրան ասաց. «Այսքան ժամանակ ձեզ հետ եմ, և Ինձ չճանաչեցի՞ր, Փիլիպպո՛ս։ Ով Ինձ տեսավ, նա Հորը տեսավ. իսկ դու ինչպե՞ս ես ասում. “Ցո՛ւյց տուր մեզ Հորը”» (Հովհաննես 14.5-9):

Իսկ դու ի՞նչ ճշմարտության վրա ես կառուցում արդարության մասին քո պատկերացումները՝ քո ընկալումների ու տրամաբանությա՞ն, քո շրջապատում ընդունված չափանիշների՞, թե՞ Աստվածաշնչի էջերում Տեր Հիսուսի փոխանցած անխախտ ճշմարտությունների։ 

Արդարության գաղափարի ճիշտ ընկալումը կօգնի քեզ դուրս գալ դպիրների ու փարիսեցիների կամ մարդկային գաղափարների՝ այլ հիմք ունեցող արդարության կապանքներից և ընդունել այն արդարությունը, որը Տեր Հիսուս Քրիստոսի մեջ է։ Նա՛ և միայն Նա՛ է ճշմարտությունը։ Նա՛ և միայն Նա՛ է փրկության ճանապարհը։ Նրանո՛ւմ և միայն Նրանո՛վ է կյանքը։ 

Արդարությունը բխում է ճշմարտությունից։ Լինել արդար՝ նշանակում է մտքով, խոսքով և գործերով լինել համահունչ այն ամենի հետ, ինչը Տեր Հիսուսն էր համարում ուղիղ և ճշմարիտ։

Հիշի՛ր, որ դու Աստծո հրաշքն ես, և Աստված սիրում է քեզ։

Շնորհակալ եմ, որ դու կա՛ս։