Մեղքի զգացո՞ւմ․․․ Ո՛չ, շնորհակալ եմ:

Սիրելի բարեկամ, այս խոսքերն արդյոք ծանո՞թ են քեզ: Գուցե դո՞ւ էլ ես խոսում կամ մտածում այս կերպ: 

• Այսօր կրկին բավականաչափ ժամանակ չտրամադրեցի Աստծուն…
• Ես պետք է/կարող էի ավելի շատ Աստվածաշունչ կարդալ…
• Ես կուզեի ավելին անել Տիրոջ համար…
  

Հիմա հստակ ուզում եմ քեզ ասել, որ Աստծո առաջնային ակնկալիքը քեզնից քո արած այս կամ այն բանը չէ՝ բարի գործերը, ավելի շատ աղոթքները, ավելի շատ այս կամ այն հոգևոր դրսևորումներ ունենալը և այլն։ Անշուշտ, այս ամենը կարող է քեզ օգնել ավելի Նրան մոտենալուն և ավելի լավ Նրան ճանաչելուն:

Բայց այս պարտադիր թվացող գործերից շատ ավելի շատ Աստված քեզ է ուզում՝ քո ամբողջական նվիրումն Իրեն: Սի Էս Լյուիսն ասում է, «Աստված մեզանից որևէ բան չի ուզում, Նա հենց մեզ է ուզում»:.

Եթե դու կենտրոնանում ես ինչ-որ բան անելու վրա, մեղավորության զգացումը արագ բարձրացնում է իր տգեղ գլուխը: Սակայն Աստված չի ուզում քո ուսերին ծանրացնել դատապարտության զգացումը… Նա ուզում է,որ դու քեզ ազատ զգաս, որպեսզի քեզ մեղավոր չզգաս որևէ բան չանելու պատճառով: Ինչո՞ւ: Որովհետև ամեն բանից առավել Նա քո սիրտն է ուզում: Նա ուզում է ուղղակի, անմիջական հարաբերություն քեզ հետ, այլ ոչ թե ձևական ու մակերեսային հնազանդություն:

Առակներ 23․26 խոսքում կարդում ենք. «Սիրտդ ի՛նձ տուր, որդյա՛կ իմ, և քո աչքերը թող հառեն իմ ճանապարհներին»։

Աստծո համար թանկ ու սիրելի *|FNAME|*, ե՛կ երկրպագենք Աստծուն միասին ամբողջ սրտով Էջմիածնի Էմմանուել եկեղեցու թողարկած ձայնասկավառակից «Հիսուս՝ ի՜նչ գեղեցիկ անուն» վերնագիրը կրող այս հրաշալի երգով։

Եվ երբե՛ք չմոռանաս, որ դու արժեքավոր մեկն ես Աստծո աչքերում։ Այնքա՜ն արժեքավոր, որ Աստված Իր Որդուն է զոհել ինձ և քեզ համար։ Նա գնահատում է քեզ նախ այն բանի համար, թե ով ես դու, և հետո միայն այն ամենի, ինչը դու անում ես:

Շնորհակալ եմ, որ դու կա՛ս։