• HY
    • AR Arabic
    • CS Czech
    • DE German
    • EN English
    • ES Spanish
    • FA Farsi
    • FR French
    • HI Hindi
    • HI English (India)
    • HU Hungarian
    • HY Armenian
    • ID Bahasa
    • IT Italian
    • MG Malagasy
    • NL Dutch
    • NL Flemish
    • NO Norwegian
    • PT Portuguese
    • RO Romanian
    • RU Russian
    • SV Swedish
    • TA Tamil
    • TH Thai
    • TL Tagalog
    • TL Taglish
    • TR Turkish
    • UK Ukrainian
    • UR Urdu
Հրապարակման ամսաթիվ 15 մյս 2022 թ.

Արդյոք գտե՞լ ես ճիշտ հավասարակշռությունը

Հրապարակման ամսաթիվ 15 մյս 2022 թ.

Սիրելի՛ Ընկեր, քրիստոնեական կյանքը, ինչպես նաև կյանքն ընդհանրապես, կարելի է հեծանիվի հետ համեմատել. որպեսզի առաջ ընթանաս ու վայր չընկնես, պետք է իմանաս, թե ինչպես պահպանել հավասարակշռությունդ: Իսկ հեծանիվի դեպքում հավասարակշռությունը պահելու համար պետք է շարունակել առաջ շարժվելը: Կանգնած ժամանակ շատ դժվար և գրեթե անհնարին է հեծանիվի վրա հավասարակշռություն պահելը։ Առաջարկում եմ մի պահ խորհել ասվածի շուրջ…

 

Ժողովողի գիրքը մեզ սովորեցնում է նաև հավասարակշռության մասին, որը պետք է պահպանել կյանքում։ Ահա թե ինչ ենք կարդում Ժողովող 3․1 խոսքում․ «Ամեն բանի ժամանակ կա և ժամանակ՝ երկնքի տակ բոլոր գործերին»։

 

Այսպիսով, կարելի է Ժողովողի թվարկումը շարունակել ու ասել, որ ժամանակ կա.

 

  • Աստծո Խոսքը կարդալու համար։ 

  • Մի լավ գիրք ընթերցելու կամ հետաքրքիր ու ուսուցողական ֆիլմ դիտելու համար:

  • Աղոթելու և Աստծո ներկայության մեջ պարզապես լռելու համար։ 

  • Քեզ սիրելի մարդկանց հետ հաղորդակցվելու և նրանց հետ տարբեր թեմաներից զրուցելու համար։ 

  • Եկեղեցի գնալու և և հոգևոր ծառայությանը նվիրվելու համար։ 

  • Աշխատելու և արձակուրդ գնալու համար։

 

Երկու ծայրահեղություն կա։ Մեկն այն է, որ մարդը չափազանց պահանջկոտ է լինում սեփական անձի հանդեպ և մաշեցնում է սեփական կյանքը՝ տարբեր ծանրություններ իր վրա վերցնելով։ Իսկ մյուս ծայրահեղությունն այն է, որ մարդը խուսափում է ցանկացած պատասխանատվությունից և մատնվում անգործության ու ծուլության։ 

 

Չափազանց պահանջկոտ լինելով իր հանդեպ կամ ընկնելով կրոնավորության ծայրահեղության մեջ՝ մարդը ոչ միայն ընկնում է դժբախտանալու և հիասթափվելու ծուղակի մեջ, այլև հեռանում է Աստծո սրտից:

 

Դու կարող ես անգիտակցաբար Աստծո հետ քո հարաբերությունները դարձնել կրոնական պարտականությունների մի ամբողջություն։ Աստված ցանկանում է, որ մենք մոտենանք Իրեն սիրուց դրդված: Մենք կարող ենք Աստծուն փնտրել և գտնել, եթե մեր ամբողջ սրտով փափագենք Նրա ներկայությանը (ընթերցի՛ր Երեմիա 29.13 խոսքը)։ 

 

Աստծո համար թանկ ու սիրելի՛ Ընկեր, Աստված այսօր հրավիրում է քեզ վայելելու այն կյանքը, որը Նա առատաձեռնորեն պարգևում է քեզ: 

 

Ե՛կ միասին աղոթենք Դավիթ թագավորի պես՝ անկեղծ և բաց սրտով․ «Հա՛յր, խնդրում եմ, ներիր, որ հաճախ ունակ չեմ լինում գնահատելու քո պարգևած օրհնությունները: Խնդրում եմ՝ սովորեցրու ինձ վայելել Քո պարգևած յուրաքանչյուր բարիքը: Տո՛ւր ինձ իմաստություն՝ պահպանելու այն հավասարակշռությունը, որն անհրաժեշտ է սրբության կյանքը վայելելու և մյուսներին ծառայելու հաճույքը զգալու համար: Աղոթում ու խնդրում եմ Տեր Հիսուսի զորավոր անունով։ Ամե՛ն»:

 

Այո՛, Աստված սիրում է, երբ Իր զավակները վայելում են Իր պարգևած բարիքները:

 

Շնորհակալ եմ, որ դու կա՛ս։

 

Arman
Հեղինակ

Դու Աստծո հրաշքն ես